نسترن های باران خورده

کاش هر روز،
باران بود و
بهانه‌ای برای بودن
به زیر چترت.
دشتی، مشتاقِ حضورِ پررنگ توست.

حسرت امروزم،
نگاه عاشقانه‌ی تو
بر نسترن‌های باران خورده‌ی باغ
بود…